Dicen que a maior caixa de secretos sobre este animal atopase en Salamanca. Ese singular ecosistema chamada "Dehesa", é a que mellor coñece, e máis agocha sobre o toro. A pasada ponte tiven a oportunidade de facer unha viaxe por Salamanca, e non quería voltar sin ver unha "dehesa" con estes "animaliños", e á verdade é que non me defraudou cando estiven nela. Non tiven moito tempo para contemplalos, pero penso que estaría horas e horas mirandos. Os seus comportamentos, os seus movementos, xa demostran a furia e a bravura que teñen. Contan que o toro dende que nace é coidado con exquisito mimo durante catro anos, ata que esté forte e robusto para saltar a praza. Durante ise tempo o gandeiro pasa horas e mesmo días enteiros contemplando o animal para poder medir a bravura, nobreza, a clase e a forza, para despois elexir o correcto exemplar.
Na foto duás crías de toro medindo xa as súas forzas.
3 comentarios:
A min cos animais pásame como a ti, son capaz de botar horas e horas mirándoos.
Os toros parécenme unha preciosidade, pero o que non me gusta é a finalidade que se lles dá, morrer dunha maneira tal cruel creo que non a merece ningún animal.
Apertas
Pois a mín as arbres parécenme ben mansas. Os touros serán bravos.
Buenas noches / Boas noites.
Me ha gustado la entrada y también la foto. Lástima que, al final, toda esa crianza cuidadosa tenga como objetivo la tortura cruel del animal.
¿Qué soy exagerado? No lo niego, pero sí quiero expresar así mi total rechazo a la llamada "fiesta nacional".
Un cordial saludo.
Publicar un comentario